آنژیوگرافی کرونری از راه دست چه زمانی و چگونه انجام می‌شود؟

عوارض کمتر و راحتی بیمار حین آنژیوگرافی از راه دست، باعث شده است این روش به یک جایگزین مطمئن برای آنژیوگرافی از راه کشاله ران تبدیل شود. در این روش، دسترسی به سرخرگ‌های کرونری قلب از راه شریان رادیال در مچ دست صورت می‌گیرد و بیمار درد و خونریزی کمتری دارد. همچنین مدت زمان بستری او نیز کاهش می‌یابد. با این حال، سرخرگ رادیال دست، قطر باریکی دارد که دسترسی به آن را دشوار می‌سازد. همچنین آنژیوگرافی از راه دست به تخصص و مهارت بالای جراح قلب نیاز دارد. به همین دلیل، برخی از پزشکان آنژیوگرافی از طریق پا را به این روش ترجیح می‌دهند. انتخاب مسیر دسترسی برای انجام آنژیوگرافی، به وضعیت بیمار، باز بودن مسیر شریان‌ها و تجربه و مهارت پزشک بستگی دارد.

آنژیوگرافی از راه دست چیست؟

آنژیوگرافی قلبی از راه دست، یک تکنیک آنژیوگرافی است که در آن دسترسی به عروق قلبی از راه سرخرگ رادیال در مچ دست صورت می‌گیرد. این روش برای تشخیص و درمان برخی بیماری‌های قلبی‌-عروقی کاربرد دارد. در این تکنیک، پزشک ابتدا یک لوله نازک بلند و توخالی به نام کاتتر را از طریق سرخرگ رادیال وارد دستگاه گردش خون می‌کند. سپس آن را از عروق خونی عبور می‌دهند تا به سرخرگ‌های کرونری قلب برسد. پس از آن، نوعی ماده حاجب رنگی از طریق کاتتر به درون رگ‌ها تزریق می‌شود. این کار سبب می‌شود جریان خون سرخرگ‌ها در تصویربرداری اشعه ایکس قابل رؤیت شود. تصاویر آنژیوگرافی به پزشک کمک می‌کند تا جریان خون و همچنین میزان انسداد سرخرگ‌های کرونری قلب را ارزیابی کند. در صورت نیاز، پزشک می‌تواند سرخرگ دچار گرفتگی را در طی انجام آنژیوگرافی کرونری باز کند که به این عمل آنژیوپلاستی گفته می‌شود.

مقایسه آنژیوگرافی از راه دست و کشاله ران

 علاوه‌بر آنژیوگرافی قلبی از راه مچ دست، می‌توان آن را از طریق سرخرگ رانی در کشاله ران هم انجام داد. سرخرگ رانی رگ بزرگی است و مسیر مستقیم‌تری به قلب فراهم می‌کند. و به همین دلیل، سرخرگ رانی مسیر استانداردی برای کاتترگذاری و انجام آنژیوگرافی قلبی بوده است. با این حال، اخیراً پزشکان به استفاده از سرخرگ رادیال برای انجام آنژیوگرافی قلبی گرایش بیشتری پیدا کرده‌اند. دو روش آنژیوگرافی از راه دست و کشاله ران در جدول زیر با هم مقایسه شده‌اند.

برخی از مزایایی که محبوبیت روش آنژیوگرافی از راه دست را نسبت به آنژیوگرافی از راه کشاله ران افزایش داده است، عبارتند از:

• خونریزی کمتر: در آنژیوگرافی از راه دست، کوچک‌تر بودن قطر سرخرگ رادیال و نزدیکی آن به سطح پوست، سبب از بین رفتن ریسک خونریزی داخلی شده است. همچنین درصورتی‌که خونریزی خارجی رخ دهد، به‌راحتی می‌توان آن را کنترل کرد. استفاده از سرخرگ رادیال به جای سرخرگ رانی ممکن است ریسک خونریزی از موضع سوراخ را در بیمارانی که چاق هستند یا برای بیماری قلبی خود از دارو‌های رقیق‌کننده خون استفاده می‌کنند، کاهش دهد.
• ترخیص زودهنگام: در کاتتریزاسیون از طریق ران، پس از برداشتن کاتتر از سرخرگ رانی، بیمار باید دراز بکشد و پای خود را ۲ تا ۶ ساعت خم نکند تا سرخرگ ترمیم پیدا کند. اما در آنژیوگرافی از راه دست، پس از خارج کردن کاتتر از سرخرگ رادیال، یک دستگاه کمپرشن دور مچ قرار داده می‌شود تا به سرخرگ فشار اعمال کند. البته هیچ نیازی به اینکه بیمار بی‌حرکت بماند، نیست و او می‌تواند ظرف ۲ تا ۳ ساعت به خانه برود.
• نیاز به استراحت کمتر: بعد از مرخص شدن بیمار، افرادی که کاتترگذاری از طریق دست داشته‌اند، به سطح حرکت پیش از عمل خود باز می‌گردند. بالعکس، بیمارانی که تحت آنژیوگرافی از راه ران قرار گرفته‌اند، برای یک هفته در انجام فعالیت‌های روزمره دچار محدودیت شدید می‌شوند.
• راحتی بیشتر و درد کمتر: بیماران حین آنژیوگرافی از راه دست، احساس راحتی بیشتر و درد کمتری نسبت‌به کاتتریزاسیون از راه ران دارند، زیرا می‌توانند بلافاصله پس از عمل بنشینند، راه بروند و غذا بخورند.
• هزینه پایین: آنژیوگرافی از راه دست می‌تواند به‌دلیل عوارض کمتر و ترخیص سریع‌تر بیمار، هزینه‌های کلی کمتری نسبت به آنژیوگرافی از راه پا داشته باشد.

روش آنژیوگرافی از راه دست معایبی نیز نسبت‌به روش آنژیوگرافی از راه کشاله ران دارد که در زیر به آن‌ها اشاره شده است:

• دسترسی سخت‌تر: کوچک بودن قطر سرخرگ رادیال باعث شده دسترسی به آن سخت‌تر شود.
• خطر آسیب عروقی: برخلاف سرخرگ رانی که مسیر نسبتاً مستقیمی را تا قلب فراهم می‌کند، در مسیر مچ تا قلب، سرخرگ‌ها دارای خمیدگی، حلقه‌ و شاخه‌های متعددی هستند. بنابراین، آنژیوگرافی باید با دقت بیشتری انجام شود تا از آسیب عروقی جلوگیری شود.
• پتانسیل اسپاسم عروق: اسپاسم عضلاتی ریسک نادری است که می‌تواند در اثر استفاده از این روش، ایجاد شود. اسپاسم عضلانی دیواره سرخرگ رادیال را می‌پوشاند و حرکت دادن کاتتر را برای پزشک دشوار می‌کند. همچنین باعث ناراحتی بیمار نیز می‌شود. البته این اسپاسم موقتی است و در اغلب موارد با دارو قابل پیشگیری و درمان می‌باشد.
• نیاز به تغییر به آنژیوگرافی از راه کشاله ران: درصورتی‌که اسپاسم سرخرگ رادیال بسیار شدید باشد، ممکن است نیاز به استفاده از مسیر سرخرگ رانی برای آنژیوگرافی باشد.
• بسته شدن سرخرگ رادیال: سرخرگ رادیال ممکن است پس از آنژیوگرافی از راه دست، بسته شود. این امر می‌تواند ناشی از تشکیل لخته خونی در سرخرگ باشد. رقیق‌کننده‌های خونی که در طی عمل به بیمار تجویز می‌شود، می‌توانند از این عارضه جلوگیری کنند. درصورتی‌که سرخرگ رادیال مسدود شود، به‌طور معمول مشکلی برای دست پیش نمی‌آید، زیرا خونرسانی به دست از منابع دیگر صورت می‌گیرد.

آنژیوگرافی از راه دست برای کدام بیماران مناسب است؟

درصورتی‌که آنژیوگرافی از راه کشاله ران پیچیده یا با عوارض شدیدی همراه باشد، دسترسی از راه سرخرگ رادیال تنها گزینه است. بیماران چاق و بیمارانی که در خونرسانی به اندام‌های تحتانی دچار مشکل هستند، از جمله این موارد می‌باشند. و بالعکس، برای بیمارانی که حفظ سرخرگ رادیال برای آن‌ها ضروری است، از این روش استفاده نمی‌شود. برای مثال، بیماران نیازمند فیستول دیالیز یا بیمارانی که از سرخرگ رادیال آن‌ها برای جراحی بایپس سرخرگ کرونری استفاده می‌شود، از جمله بیمارانی هستند که آنژیوگرافی از راه دست برای آن‌ها مناسب نیست.

اگر پزشک بتواند نبض سرخرگ رادیال را در مچ دست راست احساس کند، نشانه‌ای از سهولت دسترسی به قلب از طریق سرخرگ رادیال است. با این حال، مهم‌ترین عامل در انتخاب مسیر آنژیوگرافی از راه دست یا پا، میزان تجربه و مهارت پزشک است. وارد کردن کاتتر به عروق قلبی از راه دست، روشی بسیار پرچالش است. بنابراین، پزشک باید تجربه و مهارت کافی برای انجام این کار داشته باشد. به همین دلیل، برای بسیاری از پزشکان آنژیوگرافی از مسیر کشاله ران راحت‌تر است و فقط این روش را توصیه می‌کنند.

آماده‌سازی بیمار برای آنژیوگرافی از راه دست

شش تا هشت ساعت قبل از انجام آنژیوگرافی از خوردن یا آشامیدن خودداری کرده و ناشتا باشید. در مورد همه داروها از جمله داروهای گیاهی مصرف‌شده، به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا برخی از آن‌ها ممکن است خطر بروز عوارض را در طی آنژیوگرافی افزایش دهند. برای مثال، مصرف آسپرین یا سایر داروهای رقیق‌کننده خون، خطر خونریزی را بالا می‌برد. به تشخیص پزشک، ممکن است لازم باشد مصرف برخی از داروها را قبل از آنژیوگرافی قطع کنید یا دوز مصرفی آن‌ها را تغییر دهید. همین‌طور درصورتی‌که مبتلا به دیابت هستید یا به ماده کنتراست یا حاجب که در برخی تصویربرداری‌های اشعه ایکس استفاده می‌شود، حساسیت دارید، با پزشک خود در میان بگذارید. در روز عمل از پوشیدن حلقه، النگو و ساعت مچی خودداری کنید.

آنژیوگرافی کرونری از راه دست چگونه انجام می‌شود؟

آنژیوگرافی قلبی در بیمارستان انجام می‌شود و بین ۱ تا ۳ ساعت طول می‌کشد. اغلب بیماران در همان روز مرخص می‌شوند و می‌توانند به منزل بروند. آنژیوگرافی قلبی از راه دست شامل مراحل زیر است:

گام اول: تعیین مسیر ورود کاتتر

قبل از شروع آنژیوگرافی، پزشک نبض شما را در سرخرگ رادیال دست‌ها ارزیابی می‌کند تا مطمئن شود خونرسانی به دست به‌طور مناسب انجام می‌شود. دو سرخرگ رادیال و اولنار، وظیفه خونرسانی به دست‌ها را بر عهده دارند و اگر هر دو کارکرد خوبی داشته باشند، می‌توان این عمل را به‌‎صورت ایمن انجام داد. آنژیوگرافی را می‌توان از مچ هر دو دست انجام داد. ولی معمولاً سرخرگی که نبض قوی‌تری داشته باشد، انتخاب می‌شود. در فرایند آماده‌سازی علاوه‌بر مچ دست، ممکن است کشاله ران نیز برای انجام آنژیوگرافی آماده شود، زیرا در شرایط نادری ممکن است سرخرگ‌های بازو اجازه عبور راحت کاتتر به قلب را ندهند. تحت چنین شرایطی نیاز است که آنژیوگرافی از راه کشاله ران و از طریق سرخرگ رانی صورت گیرد.

گام دوم: تزریق داروهای آرامبخش به بیمار

بیمار روی تخت دراز می‌کشد و به‌خاطر متمایل شدن تخت حین تصویربرداری اشعه ایکس، برای وی کمربند ایمنی می‌بندند. یک آنژیوکد وریدی برای بیمار قرار می‌دهند تا تزریق مایعات و داروها از طریق آن صورت گیرد. برای کنترل اضطراب و هیجانات بیمار، پرستار داروهای آرامبخش و ضداضطراب مانند میدازولام و فنتانیل را به‌صورت وریدی تزریق می‌کند. اضطراب بیمار می‌تواند روی افزایش تون ماهیچه تأثیر داشته باشد و احتمال اسپاسم سرخرگ رادیال را افزایش دهد. اسپاسم سرخرگ رادیال سبب دشواری عبور کاتتر شده و احتمال موفقیت آنژیوگرافی را به‌شدت کاهش می‌دهد.

همچنین، محل ایجاد سوراخ روی مچ دست با اعمال یک ماده بی‌حسی موضعی (لیدوکائین و نیتروگلیسیرین) بی‌حس می‌شود. بی‌حسی موضعی نقش مهمی در سهولت دسترسی و جلوگیری از اسپاسم ایفا می‌کند. درد سوراخ، شانس موفقیت دسترسی را کاهش داده و باعث افزایش اضطراب بیمار و در نتیجه احتمال اسپاسم می‌شود. ‌

گام سوم: وارد کردن کاتتر و انجام آنژیوگرافی

برای انجام آنژیوگرافی، جراح قلب برش کوچکی را ۳-۲ سانتی‌متر بالای چین مچ برای ورود کاتتر به رگ ایجاد کرده و سپس، لوله پلاستیکی کوتاهی به نام غلاف را وارد سرخرگ رادیال می‌کند. پس از آن کاتتر از طریق این غلاف وارد رگ خونی می‌شود و به‌آرامی و بادقت به‌سمت قلب یا سرخرگ‌های کرونری هدایت می‌شود. حرکت کاتتر به سمت قلب دردی ایجاد نمی‌کند و شما آن را حس نخواهید کرد.

زمانی‌که کاتتر به قلب رسید، یک ماده رنگی حاجب یا کنتراست از طریق کاتتر به درون رگ تزریق می‌شود. این ماده به اشعه ایکس حساس بوده و زمانی‌که در معرض آن قرار بگیرد، رؤیت می‌شود. با حرکت ماده حاجب در سرخرگ‌ها و تصویربرداری اشعه ایکس، پزشک می‌تواند وجود تنگی یا انسداد را در سرخرگ‌های قلب بررسی کند. درصورتی‌که میزان گرفتگی قابل ملاحظه باشد، پزشک ممکن است هم‌زمان با آنژیوگرافی از آنژیوپلاستی نیز برای رفع انسداد سرخرگ کرونری قلب استفاده کند. در این روش، یک شئ بادکنکی کوچک به نام بالون از طریق کاتتر وارد محل گرفتگی شده و در آنجا متسع می‌شود. اتساع بالون سبب باز شدن گرفتگی‌ها می‌شود. به تشخیص پزشک، ممکن است از یک استنت یا فنر برای باز نگه داشتن ناحیه و جلوگیری از انسداد مجدد آن استفاده شود.

گام چهارم: پانسمان محل ورود کاتتر در مچ دست

پس از پایان آنژیوگرافی، کاتترها و غلاف از سرخرگ رادیال خارج می‌شود و ناحیه سوراخ‌شده با بانداژ فشاری محکم بسته می‌شود. ممکن است به جای بانداژ یک وسیله کمپرس‌کننده به نام TR band دور مچ قرار داده ‌شود. این وسیله دارای یک بالشتک پلاستیکی است که به وسیله یک سرنگ باد می‌شود تا روی شریان فشار وارد کند. این وسیله معمولاً برای ۲ ساعت در محل باقی می‌ماند، اما نیازی نیست بیمار بی‌حرکت بماند. بیمار پس از عمل اجازه نشستن و خوردن غذا را دارد. تنها توصیه می‌شود که تا ترمیم سرخرگ رادیال از وارد کردن فشار غیرضروری روی مچ پرهیز کند.

مراقبت‌های پس از آنژیوگرافی از راه دست

درصورتی‌که از طریق سرخرگ رادیال مچ دست تحت آنژیوگرافی کرونری قرار گرفته‌اید، نکات زیر به شما برای مراقبت بعد از عمل در منزل کمک خواهد کرد.

مراقبت از محل زخم پس از آنژیوگرافی از راه دست

روز بعد از ترخیص (۲۴ ساعت پس از عمل)، می‌توانید پانسمان را از محل زخم بردارید. پس از تمیز کردن، یک چسب زخم یا بانداژ مشابه را روی زخم قرار دهید. پس از ۲۴ ساعت، آن را برداشته و محل زخم را در معرض هوا قرار دهید تا ترمیم شود. برای تمیز کردن موضع زخم، آن را به‌آرامی با آب و صابون شستشو داده و سپس به‌آرامی خشک کنید. از ماساژ ناحیه زخم خودداری کنید. تا زمانی‌که ترمیم زخم صورت نگرفته است، از کرم، لوسیون، پودر یا پماد روی موضع استفاده نکنید.

۲۴ ساعت پس از عمل می‌توانید دوش بگیرید. قبل از استحمام پانسمان خود را بردارید و اگر خواستید، بعد از استحمام پانسمان جدیدی روی زخم قرار دهید. تا ۵ روز پس از آنژیوگرافی یا تا زمانی که زخم ترمیم نشده است، فقط دوش بگیرید و از شنا کردن، نشستن در جکوزی یا وان حمام خودداری کنید. همچنین، از انجام کارهایی مانند ظرف شستن که نیاز است مچ خود را در آب فرو ببرید، خودداری کنید.

هر روز محل سوراخ را از نظر وجود علائم عفونت برای مثال، افزایش قرمزی، تورم، حساسیت به لمس یا فشار، ترشح و گرمی بررسی کنید. مشاهده موارد زیر در محل طبیعی است:

• مقدار کمی خونریزی از محل ورود کاتتر در ۴۸ ساعت اول
• کبودی که ظرف ۱ هفته برطرف خواهد شد.
• وجود یک توده یا برآمدگی کوچک که ظرف ۲ تا  ۴ هفته کوچک شده و از بین خواهد رفت.
• کرختی یا سوزن‌سوزن شدن خفیف دست که ممکن است ظرف چند ساعت از بین برود.
• تورم خفیف
• دردناک و حساس بودن موضع کاتتر که ظرف چند روز بهبود می‌یابد.

تسکین درد پس از آنژیوگرافی از راه دست

اگر مچ شما درد می‌کند، از قرص استامینوفن بر حسب دستورات روی آن مصرف کنید. استامینوفن علاوه‌بر تسکین درد، در کاهش تب نیز مؤثر است. به علاوه، پزشک ممکن است برای پیشگیری از تشکیل لخته خونی، داروهای رقیق‌کننده خون را برای شما تجویز کند. لخته خونی می‌تواند سبب بروز سکته مغزی، سکته قلبی و حتی مرگ شود. درصورتی‌که پزشک منع نکرده باشد، مصرف داروهای معمول خود را شروع کنید.

بازگشت به فعالیت‌های روتین پس از آنژیوگرافی از راه دست

پس از رفتن به منزل، مراقب مچ خود باشید. لازم است ۲-۱ روز استراحت کرده و پس از آن سطح فعالیت خود را به تدریج افزایش دهید. به‌طورکلی، محدود کردن فعالیت‌های زیر به مدت یک هفته، کمک می‌کند فشار از محل زخم برداشته و از خونریزی جلوگیری شود:

• مچ دست خود را تا ۸ ساعت پس از عمل خم نکنید و به هنگام استراحت دست و ساعت خود را روی یک بالش قرار دهید.
• تا ۱ روز پس از رفتن به خانه از مچ خود استفاده نکنید. مثلاً، با رایانه کار نکنید، بافتنی انجام ندهید  یا مچ خود را نپیچانید. برای ۲۴ ساعت از انجام حرکات تکرارشونده مانند تایپ کردن، کار با رایانه، بافتن یا چلاندن لباس‌ها خودداری کنید.
• تا ۲ روز اول از هل دادن، کشیدن یا بلند کردن اشیای سنگین‌تر از ۵ کیلوگرم خودداری کنید. برای مثال، کودکان خردسال، حیوانات خانگی یا ساک خرید را بلند نکنید.
• به‌آهستگی از پله‌ها بالا بروید. فعالیت‌های خود را طوری برنامه‌ریزی کنید که نیازی به بالا یا پایین رفتن مکرر از پله‌ها نداشته باشید.
• از ورزش‌هایی مانند تنیس، بولینگ و گلف که نیاز به استفاده از دست یا مچ دارد، پرهیز کنید. همچنین، از ورزش‌های سنگین مانند دویدن، دوچرخه سواری یا شنا خودداری کنید. می‌توانید پیاده‌روی سبک انجام دهید، مگر آنکه پزشک انجام آن را برای شما منع کرده باشد.
• می‌توانید فعالیت جنسی را بعد از ۳ روز از سر بگیرید.
• برای تعیین زمان مناسب برای بازگشت به کار با پزشک خود مشورت کنید.
• درصورتی‌که اخیراً دچار حمله قلبی نشده باشید، می‌توانید ۲ روز پس از آنژیوگرافی شروع به رانندگی کنید. در خودروهای اتوماتیک تا ۱ روز پس از بازگشت به خانه و در خودروهای دنده‌ای ۲ روز بعد می‌توانید رانندگی کنید. در مورد ماشین‌های سنگین مانند تراکتور یا کامیون، قبل از شروع رانندگی باید با پزشک خود مشورت کنید.

عوارض آنژیوگرافی کرونری از راه دست

هر چند آنژیوگرافی کرونری یک روش کم تهاجمی برای تشخیص بیماری‌های قلبی‌عروقی است، اما مانند هر روش درمانی دیگری با عوارضی همراه است. معمولاً این عوارض خفیف هستند و به‌ندرت اتفاق می‌افتند.

• ادامه خونریزی: محل زخم به مقدار کمی دچار خونریزی می‌شود. در صورت ادامه خونریزی، خونسرد باشید و فوراً بنشینید. مچ خود را راست نگه دارید و با یک حوله تمیز یا یک پد گازی، محل زخم را محکم فشار دهید. فشار را برای ۲۰ دقیقه حفظ کنید و ادامه دهید تا خونریزی متوقف شود. قطع خونریزی ممکن است مدتی طول بکشد. پس از آنکه خونریزی متوقف شد، موضع را با پانسمان بپوشانید و بازو و مچ خود را حداقل ۲ ساعت ساکن نگهدارید. اگر خونریزی شدید شد یا متوقف نشد، با اورژانس تماس بگیرید.
• درد قفسه سینه پس از آنژیوگرافی: ممکن است پس از آنژیوگرافی، در قفسه سینه خود احساس ناراحتی کنید. درد قفسه سینه شایع است و معمولاً پس از ۲۴ ساعت برطرف می‌شود. درصورتی‌که طی فرایند آنژیوپلاستی استنت‌گذاری هم شده باشد، داشتن درد یا ناراحتی در قفسه سینه مشابه با آنژین در چند روز یا چند هفته پس از عمل طبیعی است و بدون هیچ درمانی بهبود خواهد یافت. اگر احساس می‌کنید که درد قفسه سینه شما مشابه درد آنژینی است که قبل از انجام آنژیوگرافی داشته‌اید، باید نیتروگلیسرین را مطابق با دستورات زیر مصرف کنید:
• دوز اول نیتروگلیسرین را مصرف کرده و ۵ دقیقه منتظر بمانید.
• اگر هنوز درد داشتید، دوز دوم را مصرف کرده و ۵ دقیقه منتظر بمانید.
• اگر هنوز درد داشتید، دوز سوم را دریافت کرده و ۵ دقیقه منتظر بمانید.
• اگر درد قفسه سینه (آنژین) ظرف ۱۵ دقیقه پس از مصرف ۳ پاف اسپری یا ۳ قرص زیرزبانی نیتروگلیسرین برطرف نشد، به نزدیک‌ترین مرکز اورژانس مراجعه کرده یا با اورژانس تماس بگیرید.

نتیجه‌گیری

آنژیوگرافی کرونری از راه دست، یک جایگزین ایمن و کارآمد برای روش آنژیوگرافی کرونری از راه کشاله ران است. هر چند هر دو روش از لحاظ سطح ایمنی و کیفیت دارای نتیجه یکسانی هستند، اما از نظر میزان عوارض و راحتی بیمار و پزشک با هم تفاوت‌هایی دارند. مزایای آنژیوگرافی از راه سرخرگ دست، درد و خونریزی کمتر، راحتی بیمار، امکان حرکت زودهنگام و مدت بستری کوتاه‌تر است. با این حال، انتخاب این روش به شرایط خاص هر بیمار و مهارت و ترجیح پزشک بستگی دارد. رعایت دستورالعمل‌های توصیه‌شده توسط کادر درمان پس از انجام رویه به ترمیم سریع‌تر زخم و کاهش عوارض کمک کند.

سؤالات متداول

آیا آنژیوگرافی از راه دست دردناک است؟

قبل از انجام آنژیوگرافی، مچ دست با اعمال داروهای بی‌حسی موضعی، بی‌حس می‌شود و بیمار دردی احساس نخواهد کرد. درد پس از عمل در این روش، بسیار کمتر از آنژیوگرافی از راه پا است و با مصرف داروهای مسکن مانند استامینوفن قابل کنترل است.

آنژیوگرافی از راه دست چقدر طول می‌کشد؟

آنژیوگرافی از راه دست معمولاً ۱ تا ۳ ساعت طول می‌کشد.

آنژیوگرافی از راه دست بهتر است یا پا؟

آنژیوگرافی از راه دست نسبت‌به آنژیوگرافی از راه کشاله ران، عوارض کمتری دارد و به‌ راحتی بیشتر بیمار می‌انجامد. البته انجام آن دشوارتر است و به مهارت بالای جراح نیاز دارد. در نهایت، این پزشک معالج است که باتوجه‌به وضعیت جسمانی، ساختار عروقی و ریسک‌های احتمالی هر روش، بهترین مسیر آنژیوگرافی را برای بیمار انتخاب می‌کند.

آیا آنژیوگرافی از راه دست نیاز به بیهوشی دارد؟

آنژیوگرافی نیازی به بیهوشی عمومی ندارد و با تزریق آرامبخش و اعمال داروی بی‌حسی موضعی در ناحیه مچ دست انجام می‌شود.

آیا آنژیوگرافی از راه دست نیاز به بستری در بیمارستان دارد؟

خیر. آنژیوگرافی از راه دست نیاز به بستری در بیمارستان ندارد و معمولاً بیمار پس از مدتی تحت نظر ماندن، همان روز می‌تواند به منزل بازگردد.

آیا برای آنژیوگرافی کرونری از راه دست نیاز به داشتن همراه است؟

باتوجه‌به مصرف داروهای آرامبخش در طی آنژیوگرافی از راه دست و منع رانندگی پس از آن، بیمار باید یک همراه بزرگسال داشته باشد که او را تا منزل برساند و در کنار او بماند.

آنژیوگرافی از راه دست، از دست راست انجام می‌شود یا دست چپ؟

پزشکان به‌دلیل موقعیت بهتر بیمار ترجیح می‌دهند که از دست راست برای انجام آنژیوگرافی استفاده کنند. اما اگر نبض سرخرگ رادیال در مچ راست ضعیف‌تر از مچ چپ باشد، یا پیچ و خم مسیر زیر ترقوه راست بیشتر باشد، از سرخرگ رادیال دست چپ برای ورود کاتتر استفاده می‌شود. در افراد سالمند بالای ۷۵ سال نیز دست چپ برای آنژیوگرافی ترجیح داده می‌شود.

چند ساعت پس از آنژیوگرافی از راه دست می‌توان غذا خورد؟

ممکن است برای مدت کوتاهی پس از آنژیوگرافی به شما مایعات داخل وریدی داده شود. با این حال، بهتر است به‌محض آنکه توانستید، خوردن و آشامیدن را آغاز کنید.

آیا می‌توان پس از آنژیوگرافی از راه دست مسافرت هوایی داشت؟

قبل از برنامه‌ریزی پرواز خود با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است وضعیت سلامتی شما مانع از پرواز شما شود.

چه زمانی پس از آنژیوگرافی از راه دست می‌توان به سر کار بازگشت؟

بازگشت به کار، بستگی به نوع کاری که انجام می‌دهید دارد. در این باره با پزشک خود مشورت کنید.

چه زمانی پس از آنژیوگرافی از راه دست می‌توان رابطه جنسی داشت؟

۳ روز پس از انجام آنژیوگرافی می‌توانید فعالیت‌های جنسی خود را ادامه دهید.